April 2022. We zijn nu 5 maanden verder na mijn longembolieen. Wat was het schrikken, om in het ziekenhuis te belanden met longembolieen. De dagen voorafgaand, had ik last van mijn ribben, snel vermoeid, last van mijn keel. Je neemt hier wat tegen en denkt dat het wel weer over zal gaan. Je bent gezond, sport fanatiek, geen stress en rook niet. Wat kan er gebeuren. De vermoeidheid en benauwdheid bleven aanhouden. Toch maar naar de huisarts, een aantal testjes gedaan en doorverwezen naar het ziekenhuis. Mijn rusthartslag was ook aanzienlijk hoog, 115 per minuut. Ze vertrouwden het niet en ik moest blijven om de volgende dag voor een CT-scan te gaan. Daaruit bleek ik meerdere longembolieen te hebben. Je krijgt gelijk bloedverdunners en moet het heel rustig aan doen. Dat is heel lastig, als je veel sport en fulltime werkt. Het was even niet anders.
Ik mocht na 2 nachten ziekenhuis naar huis en dan begint het herstel. Even douchen is al een hele opgave. Wandelen was niet meer dan een blokje om het huis. Ik was nog erg benauwd. Goed en diep ademhalen was het advies. De bloedverdunners gingen hun werk doen. Ik kon gelukkig weer wat meer. Werken zat er voorlopig nog niet in.
Wij hadden in januari een wintersportvakantie geboekt, wat gaan we doen. Besloten om wel te gaan. Ik kon niet veel, maar Frans heeft nog wel kunnen langlaufen. We waren met Vasasport een superorganisatie. Het was uiteindelijk toch nog een topweek. Ik heb even een paar keer een kwartiertje op de ski's gestaan. Even het gevoel proeven. Na de vakantie ben ik ook weer het werk gaan oppakken. Dit was echt op therapeutische basis en was minimaal. Ik heb veel gewandeld. Van een kwartier tot een uur. Hier was ik al ontzettend blij mee. Af en toe een stukje fietsen was ook heerlijk.
Ik heb tot 3 keer toe een poging gedaan om te starten met hardlopen. Maar, ik was hier mentaal en lichamelijk nog niet helemaal klaar voor. Het is zo moeilijk om je lichaam weer te vertrouwen, ook al zeggen artsen dat het kan. Ik heb ontzettend veel steun gehad aan Carla van Rooijen, zij heeft hetzelfde gehad ongeveer een jaar eerder. Dat was al heftig om mee te maken en dan overkomt je het zelf.
Op een gegeven moment ben ik ook weer gaan zwemmen. Eerst een half uurtje. Dit was al zo ontzettende verademing, even een andere omgeving. Het opbouwen ging gestaag verder. Met ups en downs kom je er wel. In de tussentijd is Luna gekomen. Een ontzettende lieve Bengaal (kat) Waar we heel bij mee zijn.
Op dit moment ben ik weer voor een groot gedeelte aan het werk en loop ik 3 keer per week. Het hardlopen zijn nog minuten loopjes, maar ben al zo blij dat ik dit kan doen. 1 keer per week zwemmen voor de lol. Veel fietsen en conditie weer opbouwen.
In de tussentijd heb ik ook nog mijn opleiding hardlooptrainer afgerond en hoop binnenkort te starten met een loopgroep bij Running Holland. Ontzettend veel zin in.
En ik droom stiekem al van een marathon in het najaar!
Veel liefs,
Ingeborg
Reactie plaatsen
Reacties